Ιστορία

Η Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική (ΠΚΙ) εφαρμόζεται συστηματικά εδώ και τουλάχιστον 3000 χρόνια. Κατάγεται από την αρχαία Κίνα, από την εποχή κατά την όποια η Ιατρική ασκούνταν από Σαμάνους ιερείς. Εκείνη την εποχή η φιλοσοφία, η μυθολογία και η εμπειρική ιατρική ήταν στενά συνδεδεμένες. Το παλαιότερο γνωστό κείμενο που περιγράφει τις αρχές τις Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής και του βελονισμού είναι αυτό του Κίτρινου Αυτοκράτορα που ονομάζεται “Κλασσικά κείμενα Εσωτερικής Παθολογίας” ( 黃帝內經 – Huang Ti Nei Jing), το οποίο χρονολογείται ότι γράφτηκε περίπου το 300 Π.Χ..

Η Παραδοσιακή Κινεζική Ιατρική (ΠΚΙ) είναι ένα πλήρες, ολοκληρωμένο και μοναδικό ιατρικό σύστημα που χρησιμοποιείταιμέχρι σήμερα στις περισσότερες χώρες του κόσμου. Γεννήθηκε μέσα από την παρατήρηση των αλληλεπιδράσεων μεταξύ των στοιχείων της φύσης, καταλήγοντας στον άνθρωπο ως αναπόσπαστο μέρος της.

Οι βασικές αρχές της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής είναι θεμελιωδώς διαφορετικές από αυτές της Δυτικής Ιατρικής. Η κατανόηση του ανθρωπίνου σώματος βασίζεται στην παρατήρηση των νομοτελειών του Σύμπαντος, όπως αναφέρεται στον Ταοϊσμό, και η ίαση βασίζεται πρωτίστως στην διάγνωση και την διαφοροποίηση των συνδρόμων της ασθένειας. Μέσα στην Ανατολίτικη κοσμοθεωρία, ένας ανθρώπινος οργανισμός είναι ένας ζωντανός μικρόκοσμος, ένα σύμπαν σε μικρογραφία, ο απόγονος του Ουρανού και της Γης, μια σύντηξη κοσμικών και επίγειων δυνάμεων.

Σύμφωνα με την ΠΚΙ, η εμφύσηση της διπολικής ζωικής ενέργειας (Yin Yang), αποτέλεσε την ζωοφόρο δύναμη στην γένεση του ανθρώπου. Κατά συνέπεια και η υγεία είναι αποτέλεσμα της ισορροπίας μεταξύ αυτών των δύο αντιθέτων αλλά συμπληρωματικών και αλληλοεξαρτόμενων δυνάμεων Yin και Yang.

“Το Yin και το Yang δεν είναι απόλυτα, αλλά η αρχή τους δεν αλλάζει ποτέ. Ο νόμος που τα διέπει δεν παραπαίει, αν και όλα γύρω τους αλλάζουν ανάλογα με το σημείο αναφοράς.”  Neijing Suwen

Η Κινέζικη Ιατρική λοιπόν, λειτουργεί μέσω της επαναφοράς της ισορροπίας και αρμονίας στο σώμα. Αυτό σημαίνει ισορροπία ανάμεσα στο Yin και στο Yang, ισορροπία ανάμεσα ατα πέντε στοιχεία, ισορροπία ανάμεσα στα όργανα.